Een aantal oudere watersporters had een gesprek over hoofdhaar of eigenlijk het ontbreken ervan. Bij de meesten was er namelijk in de loop der jaren al heel wat haar verdwenen. Sommige hadden zelfs een schedel die glom alsof hij elke dag een wasbeurt met groene zeep kreeg.

Kappers kwamen ook ter sprake. Bij de een kon je tegen een redelijke prijs je haar laten knippen, bij de andere werd een poot uitgedraaid en leek het nog nergens op. Uit het gezelschap was er eentje die regelmatig op vakantie ging in Indonesië. Hij belandde daar in een kapperszaak. Je kon er kiezen uit diverse soorten van knippen. Een ervan heette coupe “samma-samma bulldozer”. Die had hij dus geprobeerd. Het resultaat was, dat hij met keurig gemillimeterd haar de deur uitstapte.

Weer iemand anders vertelde dat hij zijn kleindochters, die nog in groep 1 en 3 van de basisschool zaten, na schooltijd ophaalde. Bij het uitgaan van de school hoorde hij een paar andere kinderen tegen hun moeders zeggen: “Kijk mama, dat is nu die opa bij wie het haar eraf is gewaaid bij stormweer op zee.”Dan kan je wel nagaan wat opa heeft verteld aan zijn kleinkinderen. Het maakte in ieder geval zoveel indruk, dat het in het maandagse kringgesprek in de klas is verteld! Zo sta je er als opa weer gekleurd op.

Iemand anders in de groep, nog voorzien van een flinke bos peper-en-zoutkleurig haar dat ook nog zijn kin omlijste, kreeg na dit verhaal van een van de vrijwel kale anderen het commentaar. “Nu weet ik waarom jij een motorboot hebt gekocht. Jij zit natuurlijk altijd binnen”

Chris de Vlieger