Thuis bij Walter van Wijngaarden in huize “London” aan de Middelburgse Kinderdijk. Zesenvijftig jaar geleden geboren in Rotterdam, getrouwd, vader van drie dochters en na Defensie, Rijkswaterstaat en het RIVM nu werkzaam bij het Ministerie van Financiën.

“Ik ben opgeleid aan de Militaire Academie in Breda tot Officier Landmacht en kwam in ’92 voor het eerst terecht in Middelburg. Toen was hier nog een kazerne, waar een hele leuke functie beschikbaar was. Ik dacht eerst nog ‘Middelburg, is dat het wel’ maar ik ben uiteindelijk toch hier blijven plakken. Eerst hebben we in de Brakstraat gewoond, daarna aan de Veerseweg en de Singelstraat, en na een nieuwbouwwoning in de Veerse Poort zijn we in 2007 op de Kinderdijk gaan wonen in een monumentaal pand van bijna 300 jaar oud, slechts vier huizen verwijderd van het WV Arne clubgebouw de Kemel.”

“Ik ben begonnen met zeilen vanuit de toenmalige marinekazerne in Vlissingen. De Marine Waterport Vereniging had toen een haventje aan het Veerse Meer met een stuk of tien Centaurs waarop ik heb leren zeilen”

“We hebben veel met vrienden gevaren langs de Engelse zuidkust, maar ook flottielje gezeild in de Griekse wateren en vaak met kennissen gevaren die een boot in Engeland hadden liggen. We hadden toen nooit echt de behoefte om zelf een boot te kopen”

“In 2009 kochten we een sloep, die lag pal achter ons huis in de Dokhaven. Makkelijk was dat. We voeren vooral op het Veerse Meer, soms de Oosterschelde en een keer op het Schelde-Rijnkanaal. Dat laatste was geen succes; met een sloep tussen de vrachtvaart heen en weer klotsen. Maar het was ook heerlijk om op warme zomeravonden ’s avond nog even met de sloep er op uit te gaan”.

“Maar de sloep hebben we vorig seizoen verkocht. Eerst hier thuis een verbouwing afronden en volgend jaar gaan we op het gemakje op zoek naar een wat grotere sloep, zo eentje met een kajuit erop waarin je kan overnachten”

“In 2016 ben ik gevraagd om Piet Castenmiller als voorzitter van onze vereniging op te volgen. De ontwikkeling van de Oostwatering lag toen een beetje op z’n gat. De gemeente Veere stelde eisen waarmee we niet alle partijen in de haven op één lijn kregen. Daar was al een tijd gesteggel over en in 2014 werd min of meer de stekker uit de plannen getrokken. De uitdaging in 2016 lag voor mij vooral in het weer vlot trekken van de ontwikkelingen in de Oostwatering. De Arne heeft uiteindelijk, met goedkeuring van de gemeente, haar eigen weg kunnen gaan. Steigers worden nu vervangen en uitgebreid, paden geasfalteerd, de boten/onderhoudsloods komt er hopelijk als de ALV deze maand groen licht geeft, het strandje wordt opgeknapt met mogelijk een nieuw jeugdhonk en de toegangspoort is inmiddels al verlegd”

“Verder is het de bedoeling om het jeugdzeilen nog meer op de kaart te krijgen, dat loopt overigens al aardig. En natuurlijk het organiseren van evenementen, maar dat is het afgelopen jaar door de Corona in het water gevallen. In oktober bestaat de vereniging 60 jaar, een mooie leeftijd. Het is de bedoeling om met alle leden en vrijwilligers, want de Arne is natuurlijk een vrijwilligersvereniging, een groots feest te organiseren”. Waarschijnlijk, als het weer mag en kan, in september.

11 mei 2021

Mark Weug (redactie WvArne)